Kva var nytten av dette?

Etter to timer med collage og animasjon i datalabben i dag så måtte eg eigentlig spørre meg sjølv kva nytten av dette var for noko? Eg er ein person som liker av å sjå nytten av det eg gjer på skulen og at eg lærar noko.,ellers kunne eg lika godt ha vore ein anna plass. Så eg fekk ikkje så allverdens mykje ut av dei to timane me hadde i dag. Dette er nok på grunn av at det ikkje heilt fanger den store intressa hos meg. Kjekt å kunne kanskje?

Synest det er mykje meir nyttig med økta me hadde sist gang på datalabben der me hadde om tekstbehandling i Word. Dette på grunn av at det er eit program me nyttar ofte og det er mange tips og triks å hente her som kan forenkla Word kvardagen min:) Synd eg gløymte mykje av det me hadde sist gang. Kanskje treng me ei ny økt med dette?

Revidert 30.04.08

Ved å sjå tilbake på dette no så har står eg forsatt innefor det er har skrive i dette innlegget. Når det er sagt så forstår eg at det kan vera nyttig for meg å kunne dette som lærar. Det står jo spesifikt i læreplanen at dette er noko som elevane skal kunne. Så då blir utfordringa for meg å sette meg inn i dette og prøve å få lært meg å lære animasjonar m.m

KAMPVISE

Didaktikk vil i korte trekk bety å planlegga og gjennomføra ei undervisningsøkt og i ettertid vurdera denne økta. Didaktikk og den didaktiske relasjonsmodellen er i grunnen ikkje noko nytt for meg. Eg har særlig vore bort i det da eg tok idrett for tre år sidan. Da i forbindelse med å planleggje opplegg i gymtimar.

Det å planleggje er økt på ein god måte er særs viktig. Det er her ein legg grunnlaget for om ei økt blir "suksess" eller "fiasko" for å ta hardt i:) Det er i alle fall viktig å planlegga godt å vera godt budd til undervisninga. Dessverre vil ein aldri kunne forutsjå alt om ein kjenner klassen aldri så godt. Det er ikkje nødvendigvis sikkert at økta fungerar slikt du hadde tenkt deg. Det er difor særs viktig å kunne gjera grep undervegs. Ser du at ting ikkje fungerer slik du har planlagt er det viktig å ta tak og forandra på ting. Det er ikkje så mykje som skal til for å snu "fiasko" til "suksess". Så det å ha ein plan B på lur kan vera nyttig og alltid ha i bakhovudet at ting ikkje alltid går som planlagt. Etter enda økt er det viktig å setta seg ned å vurdera økta. Kva fungerte og kva fungerte ikkje og viktigast av alt kva kan gjerast betre til neste gang. Ein lærer av å gjera feil og går nødvendigvis ikkje i same fella to gangar. Har ein undervist i saman med andre studentar eller lærarar er det viktig å høyra på deira synspunkt. Det er lettare å finna andre sine manglar enn sine eigne. Dette er sjølvsagt ikkje alltid like lett i ein travel lærar kvardag men når me som studentar skal ut er denne prosessen viktig. Det er slik vi lærer og får erfaringar. Det er tross alt etter mi meining i praksis ein lærer å vera lærar. Skule er vel å bra men her er det helst det faglige ein kan bli god på ikkje det praktiske og det å være lærar.

I forbindelse med didaktikken er Kva, kvifor, korleis og den didaktiske relasjonsmodellen viktige ting å ha i bakhovudet. Kva skal undervisninga handla om, kvifor akkurat sånn og korleis skal dette tilretteleggast på ein god måte. Den didaktiske relasjonsmodellen der ein tenkjer på gode læringsaktivitetar, innehald, mål med det ein driv med, rammefaktorar som kan være utstyr tilgjenlig for akkurat denne aktiviteten, kva elevføresetnadar ein har å jobbe med og nivået på dei enkelte og vurderinga til slutt er særs viktige ting å huske på i prosessen.

Heilt til slutt har eg lyst å nemne ordet KAMPVISE som eg synest er særs viktig å ikkje berre tenkje på som lærer men og å bruke aktivt. Der K en står for konkretisering. Kor viktig er vel ikkje biletegjøringa for forståinga til eleven. Konkretiseringa kan og brukast i samband me figurar og anna verktøy innafor eksepelvis matematikken. Aktiviseringa og det å få elevane til å jobbe aktivt med dei ulike faga, det er slike ein blir god. Det å Motivere er og utrulig viktig. Motivasjonen er jo drivkrafta til det å sette i gang å gjera ting på ein god måte. Progresjon, det må være progresjon i det elevane jobbar med og at dei alltid har noko å strekkja seg etter er viktig. Variasjon, utrulig viktig å kunne variere mellom undervisningsmetoder og opplegg. Slik kan ein unngå at ting blir kjedelig både for deg som lærar og elevane. Individualiser, ingen er like og det er viktig å kunne tipasse opplegg til elevar som treng dette og får arbeid som passa deira nivå. Samarbeidet er essensielt med tanke på av kor mykje elevane har å læra av kvarandre. Til slutt kjem Evalueringa der ein gjer opp status av kva som har fungert og ikkje fungert og kva som kan forbetrast til neste gang.

Revidert 29.04.08

Rettskriving og konkretisering.

Ei oppsumering

Ja då var me ferdig med dei pedagogiske grunnsyna sånn i fyste omgang. Syns det har vore utrulig lærerikt og har fått eit veldig godt utbytte av denne måten å jobba på. Eg setter og pris oppsumeringa med hadde i dag. Sjølv om me no har vore i gjennom mykje er det veldig bra å få denne repeitisjonen med Birgit som me hadde i dag. Da får ein på ein måte repetert det ein allereie viste fra før samtidig som det kom noko nytt som eg ikkje viste å hadde fått sett meg inn i. Dette trur eg og er viktig å kunne dra me seg ut i skulen som lærar. Det å kunne ha ei oppsumering foreksempel etter at ein er ferdig med eit evne. Dette gjer at elevane hugsar betre kva dei har vert i gjennom og får repetert den kunnskapen som dei har men som all anna kunnskap må repeterast. Det er og viktig å reflektere over dette å snakka med elevane kan ein har gjort, vert i gjennom, kva som fungera og kva som ikkje kan fungera.

Datakunnskapane mine må ein vel sei er middels. Eg kan det grunnleggande innan IKT men er ingen ekspert. Synes der derfor er nyttig med datalab økta i dag der eg fekk eit par tips ang. word og det å skrive oppgåve. Det er mange nyttige triks som kan gjera tekstbehandling både nyttigare og meir oversiktelig. Ellers så skal me jo til med ei matte/ped oppgåve som eg håper kan bli intressant. Det at den er knytt til praksisen og eit undervisningsopplegg håper eg kan gjera den det. Har skrive nok av tørre og uintressante oppgåver gjennom utdanninga men dette kan forhåpentlig vis bli litt annleis. Er alltid mykje snakk om sidetall i forbindelse med oppgåver og streve etter å nå det magiske sidetallet. Her syns eg fokuset heller bør vera på kvalitet og ikkje på sidetall. Skriv du ei bra oppgåve som svarer på eventuelle problemstillingar så bør det vera kvaliteten og ikkje sidetallet det kommer ann på. Og det seier seg sjølv at ei god oppgåve ikkje kan vera på eit par sider på Høgskule nivå.

Revidert 29.04.08

Repetisjon er alltid kjærkoment og må til no i desse dagar når der nærmar seg eksamen. Mykje av kunnskapen ein har ligger ofte og murrer i bakhovudet men må hentast fram med jamne mellomrom.
Synest det var veldig greit men den oppsumeringa Birgit la ut om dei ulike læringsteriane. Her er dei kort og godt oppsumert og ein kan bruka dei som knaggar innafor dei ulike teoriane. Det å ha stikkord er godt og ha når ein skal henta fram kunnskap. Den var i alle fall nyttig for meg både i arbeid med mappeoppgåva og anna.

Dei pedagogiske grunnsyna

Ja då har me jobba med dei ulike pedagogiske grunnsyna og hatt framføring i praksisgruppene om syna. Det å jobbe på denne måten har i alle fall vært svært lærerikt for meg. I staden for å få det "prenta" inn gjennom førelesningar har me sjølv måtta sett oss inn i stoffet og måtta jobba med det grundig i forkant av presentasjonen. Dette var jo då den sosiokulturelle måten å jobba på. Det at ein lærar av og i samspel med andre er i alle fall heilt sikkert. Sjølve presentasjonen me gjorde i gruppa synest eg og gjekk greit. Me hadde som mål å få med oss litt i frå alle grunnsyna og eksempel på dei i skulesamanheng gjennom drama. Trur det var viktig at me hadde denne eksemplifiseringa til å understreka poenga våras. Da er det og kanskje lettare for dei som høyrer på å forstå våre poeng å få med seg det som blir sagt. I alle fall har eg det sånn. Får eg eksempel på ting og kan sjå det for meg er det enklare å forstå det som blir sagt.(Kognitiv læring:) Eg fekk og eit utbytte av dei andre gruppene sine framføringar. Sjølv om det er mykje det same som blir tatt opp er det alltid ei litt anna vinkling på det som eg og andre kan læra noko av.

Etter å ha vært gjennom dei ulike syna no syns eg det er det sosiokulturelle synet som skiller seg ut i ein positiv retning for min eigen del. Det å kunne læra av andre og at andre forhåpenligvis kan læra noko av deg er ein mykje betre måte enn at læraren "bankar" kunnskapen inn i hovudet på deg. Samtidig som eg syns dette synet kanskje er best er det viktig å ha dei andre syna i bakhovudet å kunne bruka desse på ein god måte. Eg har sjølv sett i praksis korleis behavioristiske synet, der ein bruker belønningsprinsippet på svært umotiverte elevar,kan virka på ein god måte. Så det viktige er nok å kunna henta det beste ut i frå dei ulike syna å bruke dei når det er behov for det. Det er og viktig å vita om dei negative sidene med syna. Da kan ein kanskje unngå å bruke dei i feil samanhengar og vite kva tid dei er hensiktsmessige og kva tid dei ikkje er det. Så då får me sjå i neste veke om det går ann å dra ein konklusjon på det heile.

Revidert 29.04.08

Etter at det gått ei tid så må eg framleis seia at eg har det sosiokulturelle læringsprinsippet som mitt grunnsyn. Eg har trua på Vygotsky sin proksimale sone og jamvel Bruner sin stilasteori som seier at læringa skjer fyst i eit fellesskap. Læringa er og avhengig av miljøet det skjer i og er særleg avhengig av ein god kommunikasjon. Etter kvart som elevar lærar meir og meir bli han/ ho mindre avhengig av stilaset og beveger seg lenger ut i den proksimale sona. Då har læring gått frå det sosiale til det individuelle og ein er ikkje lenger avhengig av hjelp til å meistra oppgåva.

Eg ser framleis det gode i alle desse teoriane og meiner at ein som lærar bør kunne ha ein brei kunnskap om desse. Kva som vil fungera er avhengig av læringssituasjonen det føregår i og elevføresetnadane.

Pedagogiske grunnsyn

No har ikkje eg deltatt i ped. økta denne veka( Feira Brann gull i Bergen i staden for) men har fra medelevar fått beskjed om kva som skal gå føre seg. Me har da fordelt arbeid og skal møtast på Mandag og framføre dei ulike syna for kvarandre. Synes dette var ei lur fordeling. På denne måten kan me få ulike innspel om dei ulike syna å få eit grunnlag å jobbe vidare med. Så da er det å sette seg inn i Behaviorismen før mandag. Langhelg:)

Revidert 29.04.08

Denne økta var eg som sagt ikkje med på. Det eg kan seia litt om er kva eigentlig pedagogiske grunnsyn er for noko. Pedagogiske grunnsyn er den virklighetsoppfatning , dei verdiar og holdningar som ligger til grunn for pedagogisk verksamd. Med andre ord så dreier det seg om ulike syn på korleis og på kva måte læring føregår på. Ein deler desse ofte opp i Behaviorisme, kognitivisme, konstruktivisme og det sosiokulturelle læringsperspektivet. Her er det ulike filosofar innafor dei ulike retningane som alle har forskjellige syn på korleis vi eigentlig tileignar oss læring og på kva måte.

Det me skulle gjera etter denne økta var å presentera ei eller fleire av desse læringsperspektiva til resten av klassen. Dette valde me å gjera ved hjelp av rollespel der me spelte ulike situasjonar som skulle beskrive karakteristiske trekk læringsteoriane. Dette var ein veldig fin måte å jobbe på, og me måtte setta oss inn teoriane som ei gruppe og bli einige om kva me skulle ha med. På denne måten jobba me fyst som ei gruppe med stoffet noko som førte til at me i etterkant kunne jobba med det kvar for oss, altså individuelt. Måten me jobba på var jo faktisk sosiokulturelleJ

Å leia basisgruppa i på læringsarenaen

Winston Churchill

Sosial kompetanse er eit veldig viktig og sentralt punkt. Me som skal bli lærarar må vera tydlege vaksne for borna når me kjem ut i skulen. Dette er særlig viktig når me er i praksis og elevane ikkje heilt ser på oss som lærarar men elevar slik som dei. Det er då veldig viktig å framstå som ein vaksen og ikkje som ein venn for elevane. Samtidig som me skal framstå som ein tydleg vaksen er det og viktig at me framstår som gode rollemodellar. Det vil seie at me må tenkje nøye over kva me seier, gjer og korleis me framstår i ulike situasjoner. Elevane vil nemlig både bevist og ubevist observera oss og korleis me framstår. Framstår me på ein god måte og er glade positive rollemodellar vil dette kunna påverka dei på ein positiv måte.

Dagens samfunn er i stadig omveltingar. Me møter stadig nye ufordringar som våre forfedre ikkje ein gang hadde kunna tenkt seg. Me må heile tida vidareutvikla oss og kanskje skifta jobb eller ta ny utdanning for å "overleve". Begrepet livslang læring er viktig i så måte. Det at me heile tida må utvikla oss og stadig lærer nye ting er heilt sikkert. Tenkjer da særlig på læraryrket. Me kjem forhåpentlig vis ut i yrkeskvardagen etter enda opplæring. Da kan me det faglige og har fått ein smakebit på det å vera lærar gjennom praksis. Derifrå startar og ein livslang læringsprosess på å bli ein god lærar. Det er mange ting å sette seg inn i å læra. Du blir kjent med elevar, lærar, arbeidsmetodar, vanar osv. Heile tida vil me utvikla oss, læra og oppdage nye ting. Det seies at dersom du trur du er den perfekte lærar og ikkje har meir å læra innafor yrke kan du lika godt slutte. Dette synest eg er ein god regel å ha i bakhovudet. Sjølv trur eg ein aldri blir ferdig utdanna og kan alt innafor sitt eige yrket. Det er stadig ting å læra og finne ut av. Ein anna ting som er viktig i dagens E- generasjon er å vite dei positive og dei negative sidene med den moderne teknologien. Data. internett, sms, mms osv. kan brukast til mykje nyttig men det er samtidig viktig å ha dei negative sidene med dette i bakhovudet. Det er foreksmepel enklare å mobbe ein elev gjennom sms o.l. enn å sei det face to face. Så kva er då viktig for basisgruppa mi? Forsking visar at det er viktig å bygge gode relasjonar. Det vil då vera gode relasjonar både til elevar, andre lærarar og rektor. Det eg tenker på i så måte er å ha eit godt samarbeid som gjer at elevane lærar og trivst på læringsarenaen. Vidare er det viktig med sterkt faglig fokus og flyt i undervisninga. Alt me som lærarar gjer med elevane bør ha sterkt faglig fokus. Dei går på skulen for å læra og dette kan gjerast på mange måtar. Det er opp til læraren å legge opp til ei god og variert undervisning. Læraren skal ha autoritet utan å vera autoritær. Det er viktig at elevane respekterer deg utan å vera redd deg. Du skal læra elevane noko og det er du som lærar som er leiar for elevane dine. Samtidig er det viktig å vera eit medmenneske å ha forståing. Enkelte har det kanskje ikkje så lett å det er di oppgåve som lærar å forstå problemet å takle dette på ein god måte og kunne hjelpe eleven. Til slutt er det å sette grenser å vera konsekvent på desse. Det er viktig at elevane har klare grenser å gå etter.

Revidert 28.04.08

Her ser eg har skrive eit innlegg i full fart som ikkje ber preg av å vera særleg gjennomtenkt. Det er viktig å vera kritisk til seg sjølv og innsjå sine feil og he heJ
Det som eg trur er viktig som lærar og leiar på basisarenaen er det å vera ein dyktig pedagog samtidig som ein er fagleg dyktig. Har ein desse føresetnadane på plass har ein eit godt utgangspunkt for å bli lærar. Mange av desse punkta eg har skrive i blogginnlegget tidligare er viktig punkt. Det er blant anna:

• ein tydleg leiar,


• godt førebilete,


• fagleg flink,


• variasjon i undervisning,


• medmenneskeleg.

Alle desse er særs viktige punkt å ha med seg som lærar. Eit viktig punkt trur eg og er at me utiklar oss stadig som menneske både på det personlige planet og i yrkeskvardagen, så det er viktig å hugse at ein alltid har noko å lære.

Observasjonspraksis

Ja då var fyste praksis veke er gjennomført. Vår oppgåve var denne gang å observera og vera med som assistentar. Det var forsåvidt greit nok. Ei veke med observasjon er etter mi meining absolutt nok. Det er klart dette kan vera lærerikt og du blir kjent med elevane men det er jo kjekkare å undervise sjølv å vera meir aktiv i timane. Det får me heldigvis i neste periode og forhåpentligvis brynt oss litt.

Det eg la vekt på som observatør var å både kikke på enkelt elevar og klassen som heilhet. Kvar dag valgte me i praksis gruppa oss ein elev kvar me fulgte i eit par timar. Etterpå samtala me med praksislæraren om det me hadde observert. Etter desse samatalane fann me ut at me hadde observert å fått inntrykk av mykje som praksislæraren sa seg einig i. Det var vel enklast å observera og finne ut ting om dei elevane som var litt viltre av seg og ikkje hadde så lett for å sitte i ro. Desse fann me mykje ut om, medan elevar som ikkje sa og gjorde så mykje ut av seg var vanskligare og observera å finne ut av. Sånn er det vel også for praksislærarane men over tid er det enklare å bli kjent med elevar.

Ting eg beit meg merke i og la spesielt merke til var dei ulike elevforutsetningane ein lærar har å jobbe med. Det er alt i fra mønster elevar som gjer det dei skal til "urokråker" det kan vera vansklig å halda styr på. Nokon har vondt for å lære ting medan andre kansje ikkje har det så greit i heimen. Dei er alle forskjellige og må tilnærmast på ulike måtar. Nokon må det og lagast eigne undervisningsopplegg for og har andre arbeidsoppgåver enn resten av klassa. Så dette ser eg på som ei kjempe utfordring når eg kjem ut som lærar. Det ulike "matriallet" du har å jobbe med og alle er meir eller mindre forskjellige.

Revidert 28.04.08

Det som gjer observasjon og loggføring så viktig er at ein får kartlagt elvane sine. Får ein notert dette med dato og tid kan dette vera hensiktsmessig å bruka både i samband med elevsamtalar og samataler med føresette. Ein hentar på denne måten inn god og relevant informasjon om elevane sine som kan vera med på å forbetre både atferd og faglig kompetanse. Loggføring kan og brukast til å vise elevane sin eigen progresjon. Ein kan til dømes bli einig med eleven om ein avtale over eit tidsløp der lærar noterer ned all atferd til denne eleven og slik kan eleven sjølv bli påminna om kva som faktisk har skjedd for eksempel i veka som har gått. På denne måten har ein noko konkret å jobba ut i frå som ein kan sjå tilbake på i ettertid.

Seminardagen på HSH etter to dagar i praksis syntest eg var nyttig. Mykje på grunn av at ein kan dela erfaringar både med medelevar frå same praksiskule og medelevar som har vore på ein heilt anna skule med eit anna miljø.

Læraren sitt mandat og mange oppgåver

Hallo igjen.

Denne veka har me hatt om læraren sine mange oppgåver. Det er ganske utrulig kor mange oppgåver ein lærar har og kor omfattande arbeidet er. Det er ikkje berre snakk om å undervisa og kunna læra elevane dine det faglige. Du har og ansvar for ting som trivsel, at dei ikkje blir mobba, at dei får i seg mat i matpausaneog så vidare og så vidare. Du er på ein måte med i oppdraginga av ungane sjølv om foredra sjølvsagt har hovudansvaret for dette. Det er jo faktisk sånn at lærarane ser meir til ungane enn foreldra gjør i ein travel kvardag og kan og har utrulig stor påverknad på elevane.

Vidare skal lærarar og vera gode å samarbeida og jobba i team. Dette har eg sjølv sett i praksis på ungdomskule. Der var me med å jobba i eit team for niende klasse i engelsk. Her kan ein sjå nytten av godt samarbeid. Det er sjølvsagt viktig at slike team fungerer godt for å kunna lykkast. Det eg trur er viktig da er at ein må læra seg å vera ein "teamspiller". Ein må læra å spela på lag å gjera andre god som Nils Arne Eggen ville sagt det. Dette er ikkje berre viktig i lærarjobben men og i resten av tinga du føretar deg i livet. Vidare kjem planlegging som og ein av lærarens mange viktige oppgåver. Å kunna førebu seg på ein god og riktig måte trur eg er særs viktig. Både når det gjelder å forberede seg til enkelt timer, veka, månaden og året. Dette er viktig både for deg og elevane.

I denna økta fekk me som sagt eit nærare innblikk i lærarens mange oppgåver. Eg viste vel fra før at det var omfattande men fekk vel ein real peikepinn på kor mykje læraryrket eigentlig innebærer. Sjølv om dette kan sjå mykje ut trur eg det er viktig å sjå på dette som ein kjempe utfordring og ting som kan bli veldig intressante i yrkeskvardangen.

Revidert 28.04.08

Går ein litt vidare har læraren mange plikter og lover å fohalda seg til. Det kan foreksempel vera meldeplikta. Det vil seia at dersom læraren har mistanke om omsorsvikt eller liknande har han ei plikt til å vidareformidla dette. Det er då viktig å melde frå gjennom dei rette kanalane. Som lærar vil det riktige vera å gå til rektor med det som igjen må kontakta barnevernet. Slike sakar vil alltid vera vanskelige, men det læraren si plikt til å melde fra å tenkje på elevens beste. Ein anna regler læraren har å forhalde seg til er teieplikta. Den seier at som lærar så skal du ikkje snakka om andre lærar, elevar og ting som skjer på skulen med nokon som ikkje har noko med dette å gjera. Du har og ei plikt til å følge læreplanen (LK-06) Noko som ein bør sjå på som eit hjepemiddel og ei rettesnor når ein planlegg undervisning. Det som er greit evt. fortvilinga med LK-06 er at den er såpassa vid i omgrepa og kva elevane skal kunna. Den legg opp til eit vidt spekter av måtar å jobba på noko som kan vera både posetivt og negativt. Det er i alle fall ingen tvil om at som lærar har du litt av kvart å henge fingrane i:)

Ein lærar eg hugsar godt

Ein lærar eg hugsar spesielt godt og som gjorde eit spesielt inntrykk på meg, var min tysklærar på vidaregåande. Han var ein lærar eg hadde ein spesiell respekt for og som fekk meg på rett kjøl i eit fag eg hadde heller dårlige karakter i.

Tysk er kanskje ikkje det faget ein har høgast karakter i etter endt vidaregåande. Det er eit fag mage slit med og eit fag ikkje alt for mange bryr seg om. I alle fall er det mange dårlige karakterar ute å går. Sjølv hadde eg store problem i byrjinga og låg på nedre delen av karakterskalaen. Som mange andre var eg litt skule- lei på den tida og hadde ikkje noka umiddelbar tanke om å legge ein stor innsats i faget. Det som blei vendepunktet for meg i dette faget var læraren. Han hadde vel ein litt gammaldags stil og hadde lita tru på ansvar for eiga læring. Han kjørte ein strikt disiplin og likte dårlig om det var nokon som sluntra under heimearbeidet. Eg hugsar godt at når kvelden kom å ”leksa” skulle gjerast var det ikkje noko alternativ å sluntre unna. På denne måten fekk han meg og fleire til å jobbe med faget å setje seg skikkelig inn i ting. Dette viste seg og igjen på karakterane. Me kom til og med opp i skriftlig eksamen i faget. Dette tok læraren vår på strak arm å sette seg ned me oss å terpa tysk til den store gullmedalje. Eksamenen gjekk over all forventning. Dette takka vera ein engasjert lærar som ville lærar oss dette.

No seier ikkje eg at god gammaldags disiplin med pugging å smekk på fingeren er vegen å gå for ein lærar. Det eg midlertidig lærte av denne læraren er at engasjement er veldig viktig. Ser du at læraren brenn for faget å verkelig vil læra deg noko gjer du kanskje ein ekstra innsats i faget, sjølv om det kan vera nokså tørt å kjedelig.

Kommunikasjon og sammarbeid

Ja då var andre dag med pedagogikk gjennomført. Dagens fokus var på kommunikasjon og dei ulike sidene av dette. Det som er faktisk ganske oppsiktsvekkande er at kroppspråket vårt er so viktig som det er. Faktisk heile 70% av kommunikasjonen går gjennom non- verbal kommunikasjon, 30 % er verbal. Dette betyr at ein ikkje berre må vera nøye med kva ein seier som lærar men og vera utruleg oppmerksam på sitt eige kroppspråk. Ein vil ikkje framstå særlig truverdig dersom ein står å fortel ein ting medan kroppspråket seie noko heilt anna. Dette er utrulig viktig for oss å vite som er framtidige lærarar. Det er lett å bli gjennomskua vist ikkje å framstå som uærlig på ein måte. Dette kan også vera nyttig no når me er ute i praksis. Viktig å huske på at elevane les vårt kroppspråk. Så sjølv om ein kan vera litt spent å nervøs er det viktig å framstå som sikker og positiv. Vidare kan me som er i praksis utnytte kroppspråket til å lesa elevane. Kven har ein dårlig dag, kven verkar usikker, kven er litt for gira osv. Viktig at dette me lærer blir sett ut i praksis.

Ellers må eg sei at eg blei positivt overraska over timane så langt i ped. Har vore innehaldsrike å kjekke. Forelesninger i auditorium har ein tendens til å bli"litt" kjedlige men so far so good. Timane med miming og film var og gode eksempler på korleis kroppspråket er og kan brukast i ulike situasjonar. Det som var ekstra bra med denne serien fra NRK var dei ulike døma som vart brukt for å illustrere kommunikasjon og kroppspråk. Ofte er dette noko ein ikkje tenkjer over dagligdags. Det skjer berre automatisk.

Revidert: 27.04.08

Ein viktig del av kommunikasjonen i skulen er dei du samarbeidar med til dagleg. Dvs. Elvane, kollegar, rektor og føresatte som kansje dei viktigaste. Elevane er det jo sjølvsagt viktig at ein kommuniserar godt med og har ein god og åpen dialog. Det er utrulig viktig at ein høyrer på elevane og opparbeidar deg ein tillit til dei. Då vil læringa til dagleg går lettare og det blir opretta ein gjensidig respekt for kvarandre. Det å samarbeide med andre er særleg aktulellt i lærar yrket. Det har me og sett døme på no når me har vore ute i praksis. Læraren jobbar på team og i samarbeid der ein drar nytte av kvarandre. Slik trur eg produktet som skal nå ut til elevane blir betre og som ein seier så tenkjer to hovud betre enn eit:) Vidare har ein lærar som i alle andre yrke ein sjef og forhalde seg til. Dvs. rektor på skulen. Det er viktig at ein har ein god dialog med rektor og bruke han/ henna til råds når det trengs. Også i dette tilfellet er gjensidig respekt viktig i saman med ein god dialog. Til slutt men ikkje minst så har ein og elevanes føresatte og forhalde seg til. Her er det viktig å få i gang ein god dialog så tidleg som mulig. Ein skal mest sannsynleg samarbeida med dei over lengre tid og det god kommunikasjon med desse er sentralt og ikkje minst viktig for den einskilde eleven.

Køyrereglane for praksisgruppa

1. Alle skal ha lov til å sei si meining.
2. Lik arbeidsmengd for alle medlemmer
3. Rutinemessige refleksjonar og evalueringar av arbeidet.
4. Møteplikt, sei i frå når du ikkje kan møta.
5. Alle tar ansvar, og ingen skal vera redd for å ta iniativ.

Skal ein sjå tilbake på desse reglane no nesten eit år etter så må eg seia at det har fungera bra. Me har ei velfungerande praksisgruppa der alle deltar og er aktive. Dette trur eg er veldig viktig og gjer kvardagen som student enklare:)

Kvifor HSH

Ikkje alltid like lett å hugsa to ting på ein gang. Er vel sånn for gutar. Eller var det jenter? I alle fall eit av kjønna som ikkje kan tygga tyggis å gå i trapper på ein gang:) Her kjem i alle fall kvifor eg valde HSH.

Grunnen til at eg valde HSH er vel at eg bur på Bømlo og trives med det. Her bur eg i rorbua til mine foreldre når det ikkje er tyskere der(Høst, vinter, vår). Bur altså billig, har stort sett alle vennene mine her og har vel aldri vore noko bymenneske. Reiste ut i verda eit halvt år. Noko som var ein fantastisk opplevelse. Fikk sett Australia, USA og Fiji. Blir nok ein ny tur etter endt skulegang. HSH som skule har eg både gode og dårlige erfaringer med, men sånn er det no vel overalt. Så no satser eg på å avslutte dei to siste åra mine her.

Kvifor lærar?

Mange er så heldige at dei veit ka dei vil bli når dei blir "store" eller større. Eg hadde ikkje peiling. Korkje etter ungdomsskule eller endt vidaregåande. Etter eit år som vakt soldat for kongen hadde eg forsatt ikkje peiling, men ei utdanning måtte eg no starte på. Så eg starta opp med idrett grunnfag på HSH. Dette er eit av dei beste åra eg har hatt på skule og er absolutt å anbefale i ei lærar utdanning.

Så det var etter dette året eg fann ut at eg kansje kunne likt å jobbe som lærar. Var ute i praksis i faget å likte dette særs godt. Trivst godt rundt ungar å likar å jobbe med dei. Noko eg trur er ei forutsettning i dette yrket. Ellers trur eg dette yrket er meget utfordrande både på godt og vondt. Eit yrke som forhåpentligvis ikkje vil bli kjedelig. Tenker da særlig personer som jobber i ein sju til tre jobb innanfor industrien. Dette er ein jobb eg trur å vett kan bli utrulig kjedelig med dei faste rutinane kvar dag. Sånn ser eg ikkje for meg det vil bli som lærar.

Det vil nok og i framtida bli stor etterspørsel etter lærarar. Ein stor del av lærarstanden er av ein eldre generasjon og vil gå av med pensjon dei neste fem ti åra. Ein vil og stille sterkt som mannlig lærar sidan veldig mange av dagens lærarar er kvinnlige. Fekk særlig dette inntrykket etter ein praksis periode i engelsk i fjor på ein ungdomskule. Så får me sjå kva framtida vil bringe. Blir spennande:)

Pedagogikk faget.

Ja då var me ferdig me ei veka med mykje informasjon om dei ulike faga.
Har vore gjennom ein del fagplaner no, men sånn er det no ein gang dei fyste vekene. Skal bli kjekt å komme i gang me sjøve faga og føle at ein på
ein måte er i gang.








Pedagogikkfaget trur eg absolutt kan bli spennande. Det er ein ting å vera faglig dyktig, men det å kunne lære denne kunnskapen er vel så viktig. Er så altfor mange lærara som har ein kjempegod fagkunnskap men har ikkje evna til å læra dette fra seg. Å da blir det vansklig for elevane å tileigne seg kunnskap. Så det eg håper å få ut av pedagogikk faget er nettop det å kunna læra fra seg på ein god måte. Korleis ein kan legge til rette for læring slik at elevane kan læra mest mulig er viktig. Tenker da særlig på læringsmetoder i dei ulike faga. Korleis ein kan legge opp undervisninga i dei ulike faga på ein god måte. Så dette håper å trur eg er eit veldig viktig fagområde i mi lærarutdanning.

Ja dette var mitt andre utlagte blogg. Trur dette kan vera ein kjekk måte å både utrykke seg å kommunisera om faget på. Her kan ein og få ein innsikt i andre sine tanker og meininger å kommentera på dette om du er einig eller ueinig.

På gjennsyn.

Presentasjon

Hei.

Eg heiter Gunnar Innvær, er 23 år og kommer fra Bømlo. Er på mitt fjerde år på HSH. Har fra før av tatt grunnfag i idrett, samfunnsfag og engelsk. Det siste halve året har eg vore i Australia som utvekslingsstudent. Noko som er sterkt å anbefale. Tenkte eigentlig ikkje å ta allmennlærer men for å prøve å avslutte studeringa. Ellers hadde eg nok blitt ein evig student.